Bu yazımda, insanların belli bir makama geldikten sonraki yaşadıkları kibir, güç zehirlenmesi ve bunun sonuçları üzerinde duracağım…
Bunu anlatırken, yaşadığımız en yakın tarihteki örneği de, 24 Kasım 2025 pazartesi günkü Aydın Büyükşehir Belediyesi Meclisi’ndeki Belediye Başkanı Özlem Çerçioğlu’nun meclisi yönetirken sergilediği narsist, şımarık ve herkesin ona itaat ettiği düşüncesiyle kendini düşürdüğü komik durum aslında her şeyi anlatıyor…
Bulunduğumuz makamlar, yarım yamalak da olsa adı ‘demokrasi’ olan geçici olarak hizmet etmek için bize emanet edilen makamlardır…
Kimsenin kimseyi aşağılayacağı, saygısızlık yapacağı kayın babasının şirketi değildir…
Ve yine o meclisi yönetirken dedikodu yapamaz, kimseye bağıramaz, kimseyi küçük düşürücü bir tavır sergileyemezsiniz…
‘Topuklu Efe’ yaftasıyla haketmediği bir paye verilen bu şahıs… kendisini dev aynasında görmekte ve herkesi aşağılayıcı bir tavır sergilemektedir…
Peki Aydın Büyükşehir Belediyesi’nde o gün ne oldu?
Ne vardı orada?
Yüksek ego, kibir, narsist bir yönetim şekli, halk arasındaki söylemle “Ne oldum delisi” olma…
Bakın eğer daha mutlu, daha iyi bir dünya ve adını bilemediğimiz bu düzeni düzeltmek istiyorsak…
Biat etmeyeceğiz, eleştirebileceğiz, hayır diyebilenlerden, doğrudan şaşmayanlardan olacağız…
İnsanlara yalan söyleyip kahraman olacağımıza “doğruları haykırıp onurlu bir şekilde yaşamayı” seçmeliyiz…
Çünkü doğruların bir gün ortaya çıkmak gibi kötü bir özelliği vardır…
Şımarık ve kibirli siyasetçiler değildir problem olan…
Asıl problem; onları eleştiremeyen, biat edip devamlı seçenlerdir…
Bu ve bunun gibi siyasetçiler çok tehlikelidirler…
Siyasete güveni, insanların birbirine saygılarını alt üst ederler…
Ve tahammül sınırlarını zorlarlar…
Ama esas tehlikeli olan, günlük menfaatleri uğruna her yanlışlığa ve haksızlığa sessiz kalan kitlelerdir…
Yine o gün tablo şuydu…
Meclisten duygu olarak kopmuş, saygınlığını yitirmiş bir başkanın ‘son çırpınışları’ olarak özetleyebiliriz…
Özlem Çerçioğlu geldiği yeri, siyasete giriş biçimini, bugüne kadar ne yanlışlar yaptığını, onu oraya taşıyan gece gündüz çalışan emektar insanları unutmuş…
Buradan dostça bir uyarıda bulunmak isterim; başta sayın Başkan Ertuğrul Tetik‘e sergilediği tavır olmak üzere bu çirkin davranışları bıraksın…
Ve hep birlikte halka hizmete odaklansın.
Aynı seviyeye düşmemek için şimdilik cevap vermeyeceğim…
Ama bir şartım var…
Bu davranışları tekrar ederse aynı seviyede siyaset nasıl yapılıyor,
Yaşayarak öğrenir…
Siyaset bir hizmet, vefa ve ekip işidir.
Yola çıktığınızı yolda bulduğunuza değişmeme sanatıdır.
‘Onurlu’, ‘vefalı’, ‘saygın’, ‘güvenilir siyaset’ sizi şimdi de siyasi hayatınız bittiğinde de toplumda değeri paha biçilmez sevgiyle anılmanızı sağlayacaktır.
Bunların olmadığı bir siyaset anlayışı perdesiz eve benzer …
Perdesiz ev; ya kiralıktır ya da satılık…
Sayın Özlem Çerçioğlu; sen ve senin gibi siyasetçilerle mücadeleyle geçti hayatım…
Aslında biraz da yılmış, yorulmuş olabilirim…
Ama şunu unutma ben pes etmem, geri adım atmam.
Ve mecliste bu davranışları sergilerseniz aynı seviyede siyaseti karşınızda bulursunuz…
Ve son söz; bugüne kadar varlığı hiçbir şey kazandırmamış bir insanın,
Yokluğu da hiçbir şey kaybettirmeyeceği aşikardır. Bizleri de çok mutlu etmiştir.
Umarım aynı siyasi hataları yeni partinizde yapmazsınız…
“ZAMAN HERŞEYİN İLACIDIR”
BUNLARI BİLİYOR MUSUNUZ ?
HAYATIMIZDAKİ 1 VE 0 RAKAMLARININ ÖNEMİ….
(1) KİŞİLİĞİ ifade eder… “Hayatta sahip olabileceğiniz en değerli şey. ”
(1)’in yanına bir (0) koyalım: (10) Bu BAŞARI olsun…
Bir (0) daha koyalım… Bu da TECRÜBE olsun…
(10) iken (100)… (100) iken (1000) olursunuz…
Sıfırlar böyle uzayıp gidiyor: Meslek… Kariyer… Yetenek… Disiplin… Sevgi… vb.
Eklenen her yeni (0) KİŞİLİĞİ 10 kat zenginleştiriyor…
Ama en baştaki (1)’i sildiğimizde; geriye bir sürü sıfır (0) kalır.
UNUTMAYIN !!!
“KİŞİLİĞİNİZ YOKSA ASLINDA BİR HİÇSİNİZDİR!”
